پاولۆ کۆیلۆ

سێ کورتیلە چیرۆک

وەرگێرانی لەعەرەبییەوە: ئەردەڵان عەبدوڵڵا

مامۆستاکان و نه‌وه‌کان ڕووبه‌ڕوی یه‌کتری ده‌بنه‌وه‌

گه‌نجێک له‌ کۆتایی قۆناغی ڕاهێنان بوو، به‌م زووانه‌ش ده‌بوویه‌ مامۆستا. وه‌کو هه‌موو خوێندکاره‌ زیره‌که‌کان، ده‌یویست ته‌حه‌دای مامۆستاکه‌ی بکات و گه‌شه‌ به‌ بیرکردنه‌وه‌ی خۆی بدات و ڕێچکه‌ی تایبه‌ت به‌خۆی بگرێته‌ به‌ر. باڵنده‌یه‌کی به‌ ده‌ستییه‌وه‌ گرت و چوو بۆ لای مامۆستاکه‌ی .
خوێندکاره‌که‌ له‌ مامۆستاکه‌ی پرسی:
– مامۆستا ئه‌م باڵنده‌یه‌ی له‌ ده‌ستمدایه‌ ‌ زیندووه‌ یان مردووه‌ ؟
خوێندکاره‌که‌ به‌م شێوه‌یه پلانەکەی خۆی داڕشتبوو‌:
ئه‌گه‌ر مامۆستاکه‌ گووتی ئه‌و باڵنده‌یه‌ مردووه‌، ئه‌وا یه‌کسه‌ر ده‌ستیده‌کاته‌وه‌ بۆئەوەی باڵنده‌که‌ بفڕێت. ئه‌گه‌ر هاتوو گووتیشی باڵنده‌که‌ نەمردووه‌، ئه‌وا یەکسەر به‌ ده‌ستی ده‌یخنکێنێت و ده‌یکوژێت.
به‌ڵام مامۆستاکه‌ وه‌ڵامیدایه‌وه‌:
– خوێندکاری خۆشه‌ویستم ، ئه‌م مه‌سه‌له‌یه‌ له‌سه‌ر خۆت وه‌ستاوه‌ !.

ئه‌و ماسیه‌ی که‌ ژیانی ڕزگارکردم

ڕۆژێکیان سۆفی « نه‌سره‌دین « به‌لای خه‌ڵوه‌ته‌‌که‌یدا تێده‌په‌ڕی ، سه‌یریکرد کابرایه‌ک خه‌ریکی « یۆگا» یه‌ و له‌ناو تێڕاماندا غه‌رق بووه‌.
سۆفیه‌که‌ له‌ کابراکه‌ی پرسی:
– ئه‌وه‌ خه‌ریکی چیت و بیر له‌چی ده‌که‌یته‌وه‌ ؟.
کابراش وه‌ڵامیدایه‌وه‌:
– من خه‌ریکی خوێندنم له‌بواری ئاژه‌ڵناسیدا، وه‌ له‌ ئاژه‌ڵه‌کانیشه‌وه‌ وانه‌ی زۆر فێربووم ، هه‌ندێکیان ده‌توانن ژیانی مرۆڤ بگۆڕن.
سۆفی نه‌سره‌دین وه‌ڵامیدایه‌وه‌:
– پێم بڵێ چی فێربوویت ، منیش ئه‌وه‌ی له‌ ئاژه‌ڵه‌کانه‌وه‌ فێربووم ، پێتان ده‌ڵێم و فێرتان ده‌که‌م، من جارێکیان ماسییه‌ک ژیانی ڕزگارکردم.
کاتێک کابراکه‌ له‌ یۆگاکه‌ی ته‌واو بوو، به‌ سۆفی نه‌سره‌دینی گووت:
– من ئێستا هه‌مووشتێکم زانی ، جێگای شانازیمه‌ ، ئه‌گه‌ر پێم بڵێیت چۆن ماسیه‌که‌ ژیانتی ڕزگارکرد.
سۆفیه‌که‌ وه‌ڵامیدایه‌وه‌:
– جارێکیان خه‌ریکبوو له‌ برساندا بمرم ، کاتێک ماسیه‌که‌م گرت، توانیم نانی سێ ڕۆژ دابین بکه‌م.

بێگانه‌یه‌ک حه‌ز ده‌کات مه‌عریفه‌ فێربێت

شانتی به‌و میوانه‌ی گووت، که‌ به‌ دوای مه‌عریفه‌دا ده‌گه‌ڕا:
– کڵێساکه‌مان هیچ ده‌رگای نییه‌.
میوانه‌که‌ش وه‌ڵامیدایه‌وه‌:
– ئه‌ی چۆن ڕووبه‌روی دزه‌کان ده‌بنه‌وه‌.
شانتیش وه‌ڵامیدایه‌وه‌:
– هیچ شتێکمان نییه‌ ، گه‌ر شتێکیشـمان هه‌بێت، ئه‌وا یه‌کسه‌ر ده‌یده‌ینه‌ ئه‌و‌ که‌سانه‌ی که‌ پێویستییان پێیه‌تی.
پاشان میوانه‌که‌ لێی پرسی:
– ئه‌ی باشه‌ چی له‌گه‌ڵ ئه‌و که‌سانه‌ ده‌که‌ن ، که‌ ده‌یانه‌وێت بێ تاقه‌تتان بکه‌ن و ئه‌منیه‌تتان بخه‌نه‌ ژێر مه‌ترسییه‌وه‌.
ئه‌ویش وه‌ڵامیدایه‌وه‌:
– ئێمه‌ هیچ بایه‌خییان پێ ناده‌ین، ئه‌وانیش ناچار ده‌بن و ملی ڕێگای خۆیان ده‌گرن و به‌جێمان ده‌هێڵن.
میوانه‌که‌ش گووتی :
– من کابرایه‌کی خوێنده‌وارم به‌دوای مه‌عریفه‌دا ده‌گه‌ڕێم ، ئه‌ی باشه‌ چیده‌که‌ن له‌گه‌ڵ ده‌به‌نگه‌کان ؟ ئایا هیچ بایه‌خیش به‌وان ناده‌ن و وازیان لێده‌هێنن تا بڕۆن؟
شانتی هیچ وه‌ڵامی نه‌دایه‌وه‌. میوانه‌که‌ش چه‌ندجارێک پرسیاره‌که‌ی دووباره‌ کرده‌وه‌، به‌ڵام کاتێک زانی که‌ هیچ وه‌ڵامێکی ده‌ستناکه‌وێت ، کڵێساکه‌ی به‌جێهێشت و چوو به‌ دوای مامۆستایه‌کی تردا بگه‌ڕێت ، که‌ زیاتر بایه‌خی پێده‌دات.
له‌م کاته‌دا شانتی پێکه‌نیی و له‌ دڵی خۆیدا گووتی:
– بینیت چۆن ئه‌م ڕێگایه‌ سه‌رکه‌وتووه‌.

سه‌رچاوه‌:
رۆژنامه‌ی به‌یانی ئیماراتی